Zonnebaden en Spaans in Málaga!

Ik kwam aan in Málaga in September, vol verwachting, een beetje onzeker over mijn Spaans van middelbare schoolniveau, maar met veel zin om meer te leren… en binnen een maand voelde ik me al een bewoner van Málaga, een van de locals… ook al was ik er pas enkele weken!

Mijn appartement was mooi, en slechts op een minuut afstand van zowel het strand als de school! Ik koos een gedeeld appartement, en woonde samen met meiden uit Italië en Zweden, die dezelfde klas volgden als ik.

Onze Spaanse klassen op school waren altijd klein, met minder dan 10 personen in elke groep (normaal 7 of 8), en iedereen voelde zich op zijn gemak, durfde fouten te maken en hielp elkaar zoveel mogelijk. De leraren waren geduldig en zorgden voor begrijpelijke, interactieve lessen. We oefenden allemaal zoveel mogelijk het spreken in de klas, door te lezen of door onze eigen verhalen te vertellen. Ik denk dat ik de vraag “Wat heb je gisteren gedaan?” wel een miljoen keer heb beantwoord! Maar na enige tijd werden de vragen moeilijker, natuurlijk, en de antwoorden werden steeds vlotter. Alle studenten voelden zich alsof ze voortuitgang maakten. Het was erg leuk om een cursus te starten met andere studenten die net begonnen met Spaans, en om aan het einde allemaal in het Spaans te kunnen vertellen!

Ik bracht mijn ochtenden door in mijn Spaans klas, mijn namiddagen zonnend op het strand en studerend met mijn klasgenoten… en mijn avonden in visrestaurants, met gefrituurde vis en sangria buiten naast een open vuur. Tijdens dit alles hoorde ik Spaans, dacht ik in het Spaans, zag ik Spaans, en boven alles sprak ik Spaans. Het ging allemaal sneller dan verwacht, en ik was erg trots op mezelf.

Ik zal nooit de geluiden van salsa of flamenco vergeten; de achtergrondmuziek van mijn reis. Ik zal ook nooit mijn eerste of laatste les vergeten, en hoeveel ik wel niet geleerd heb gedurende mijn verblijf. Ik ga zo snel mogelijk weer terug… kon ik morgen maar al!

Jessica (VS)