Salamanca: mijn Spaans cursus in de Gouden Stad

Salamanca was precies zoals ik dacht dat het zou zijn – en ik begreep meteen waarom ze het “De Gouden Stad“noemen.

Terwijl de bus de stad naderde kon ik de zandstenen gebouwen aan de horizon zien glimmen als goud door de zon die er op scheen. Wat een uitzicht! Ik was zelfs zo onder de indruk dat ik de regenwolken die me sinds Madrid achtervolgden even vergat.

Salamanca bereiken was overigens erg makkelijk. Ik ben naar Madrid gevlogen en heb een taxi vanaf het vliegveld naar het busstation genomen (Estación de Conde la Casal, Auto Res). Vanaf daar nam ik de bus direct naar Salamanca, wat maar 24 Euro kostte en net geen 3 uur duurde. Simpel!

Na de busrit, alhoewel ik behoefte had aan mijn benen strekken, had ik heel moedig (of heel erg fit!) moeten zijn geweest om naar het stadscentrum te lopen met mijn baggage – niet omdat het onveilig is, in tegendeel, Salamanca wordt een van de veiligste steden van Spanje genoemd…….. het is alleen een lange, steile, opwaartse helling!

….Dus terwijl ik lekker uitrustte in een taxi kon ik de bezienswaardigheden in comfort bekijken en probeerde ik de taxichauffeur wat vragen te stellen over Salamanca. Hij gaf me graag antwoord (en stelde mijn gelimiteerde Spaans tevreden!) en gaf me zelfs een uitgebreide tour van de stad, met veel tips over wat ik echt moest bezoeken.

Ik kwam er al snel achter hoe makkelijk het zou zijn om lopend door Salamanca te reizen, want alles wat je maar nodig had was in de buurt van het Plaza Mayor te vinden. Er zijn enkele supermarkten, een fitnesscentrum, een bioscoop en meer dan genoeg plekken om te eten en te drinken. Salamanca is zelfs erg compact in vergelijking met andere Spaanse steden, met slechts 180.000 inwoners!

De school waar ik mijn cursus volgde was gevestigd in een groot, historisch gebouw dat compleet gerenoveerd was en was uitgerust met moderne , ruime klaslokalen en alle faciliteiten die je zou verwachten (airconditioning, video- en vergaderzaal, snack- en drinkautomaten, een bibliotheek en gratis internet, om maar enkelen op te noemen).

Wat mij erg beviel, was dat de school op traditionele wijze was gerenoveerd, en dat het een authentieke en vriendelijke sfeer had. Er is zelfs een buitenhof met typisch Castiliaanse waterput, waar je van een koffie kunt genieten, kunt praten en (bovenalles) kunt zonnen tijdens pauzes. Wat ik ook erg leuk vond aan de school is dat overal waar je kijkt je herinnert wordt dat je je in een prachtige Spaanse stad bevindt.

De Plaza Mayor is ook een geweldige ontmoetingsplek voor de studenten (en voor de plaatselijke bevolking, let maar op) en het ligt op slechts 5 minuten lopen vanaf de school. Iets verder, misschien 10 minuten, ligt de studentenresidentie.

Als student besloot ik natuurlijk om in Salamanca te studeren omdat het van een goede reputatie als studentenstad geniet, vooral omdat de universiteit een van de oudste ter wereld is (met meer dan 35,000 studenten per jaar!) en omdat de stad bekent staat om het meest “pure” Spaans wat er gesproken wordt.

Zoals je waarschijnlijk wel weet, is het nachtleven een belangrijk onderdeel van de behoeftes van elke student. Je kunt dus wel begrijpen dat Salamanca best wat bars heeft (om het licht uit te drukken) die tot vroeg in de ochtend geopend blijven.

Maar maak je niet druk, als je niet zo’n jong feestbeest bent of je niet van dansen houdt, heeft Salamanca nog altijd een enorme variëteit.

Het hele jaar door zijn er culturele activiteiten, vooral in September, zoals La Ferias y Fiestas de San Mateo, vele kunst- en sculptuurexhibities, concerten en musea zoals La Casa Lis.

Als je niet de meest georganiseerde of vooruitplannende persoon bent hoef je niet bang te zijn, want de school houdt haar activiteitenprogramma continu up-to-date, dus je hoeft geen enkel evenement te missen.

Ik kan ook zeker aanraden om mee te doen aan de wekelijkse “tapas tour”, waarbij je tegen het einde een echte tapaskenner bent.

Het enige wat ik verder nog kan zeggen is, geniet ervan!

Jamie